من می نویسم

زندگی بر لبان من مهر خاموشی زد و اکنون تنها انگشتانم توان چکاندن آخرین لکه های احساس را بر حجم سفید کاغذ دارند...

من می نویسم

زندگی بر لبان من مهر خاموشی زد و اکنون تنها انگشتانم توان چکاندن آخرین لکه های احساس را بر حجم سفید کاغذ دارند...

اردیبهشت


اردیبهشت است و من می خواهم دوباره

      "عاشقی"

                        کنم،


پروانه ای را در آغوش بگیرم

بر گلبرگ غنچه ها بوسه زنم

و چشم در چشم دخترکی بدوزم

که صورت معصومش، اطلسی های باغچه را به غزلخوانی واداشته...


پ.ن: بقول دوستی قدیمی: اردیبهشت ماه عاشقی های بی ملاحظه است!