من می نویسم

زندگی بر لبان من مهر خاموشی زد و اکنون تنها انگشتانم توان چکاندن آخرین لکه های احساس را بر حجم سفید کاغذ دارند...

من می نویسم

زندگی بر لبان من مهر خاموشی زد و اکنون تنها انگشتانم توان چکاندن آخرین لکه های احساس را بر حجم سفید کاغذ دارند...

خدااااااااااااا

 

دعاهایم

 زیر حجم سنگین این جو زمینی محبوس شده اند

و راهی برای بالا رفتن نمی یابند

...

..

.

خدایا !

صدایم را می شنوی؟

 

نظرات 5 + ارسال نظر
سیب ترش 4 شهریور 1386 ساعت 03:23 ب.ظ http://seebetorsh.persianblog.ir

نداشتیم....

مریم 4 شهریور 1386 ساعت 09:15 ب.ظ

khoob mishenavad khoda,
shayad pasokhash zire in javve sangin mahboos shode o be gooshe ma nemiresad,

ama khoob midanam ke khoda sedaye kasy ra ke nafashayash az etre bahare naranj ham dalpazirtar ast,mishnevada
.........

goosh kon,pasokhi dar rah ast
...........
kash ghasedaki sedaye lahzehayat ra baryam be armaghan miavard

شاهین 5 شهریور 1386 ساعت 11:05 ب.ظ http://www.gh0gh0n0s3.blogfa.com

ماه کامل و زیباست ، ندیدن ماه از پشت شیشه های عینک دودی تو دلیل نبودن ماه نیست.

سمانه 6 شهریور 1386 ساعت 11:33 ب.ظ

دوست خوبی نبودم ...

شیما 8 شهریور 1386 ساعت 05:58 ب.ظ http://www.anne.blogfa.com

این که نشد حرف! دعاهای تو همون بالاست فقط وقتی برآورده شد نتیجه اش میاد پایین تو فقط اونارو میخونی مثل یه ترانه ی زیبا اگه هم بر آورده نشد عوضش با خوندنشون آرامش میگیری به همین سادگی عزیزم!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد